Niet alleen met het klimaat is iets aan de hand, ook met het jargon er omheen. Neem nou het woord klimaatvervuiling. Dat hoor je ineens vaak, maar het klinkt wat onbeholpen. Want het klimaat is de gemiddelde weerstoestand over een periode van 30 jaar, en dat kún je helemaal niet vervuilen. Wel kun je de lucht vervuilen, bijvoorbeeld met een langdurig teveel aan CO₂, waardoor het klimaat kan veranderen.

Uit dezelfde categorie komt het woord klimaatontkenner. Ook al zo’n onlogische term. De meeste klimaatontkenners zullen immers helemaal niet ontkennen dat er zoiets als klimaat bestaat. Ze ontkennen vooral dat het klimaat verandert door toedoen van de mens.

Van beide samengestelde woorden is de intentie dus helder, alleen sluiten de onderdelen niet lekker op elkaar aan. En dat voelt dan toch een beetje als woordvervuiling.