Bij de meeste supermarkten weeg je je groente en fruit zelf af, en stop je het een doorzichtig plastic zakje. Of in een papieren zakje. Sommige supermarkten doen deftig met een combinatie: een papieren zak met op de voorkant een ruitje van plastic. Heel slim, zo’n antifraudevenster. De caissière kan zo makkelijk controleren of iemand niet de dure Fuji-appels heeft gepakt, maar ze stiekem heeft afgewogen als de veel goedkopere Elstar.

Toch heeft zo’n zakje ook nadelen. Het mag niet bij het oud-papier omdat het plastic bevat, maar ook niet bij het PMD omdat het papier bevat. En het venster eruit scheuren blijkt in praktijk lastig. Zelfs voor de meest fanatieke afvalscheider.

Ook twijfel ik aan het nut van antifraudevensters, nu steeds meer supermarkten op zelfscan overgaan. Maar vooral twijfel ik aan de productkennis van de caissières die de fruitfraudecontroles moeten uitvoeren. Ze weten vaak nog geen sinaasappel van een grapefruit te onderscheiden.