Dantertijd is hetzelfde als toentertijd, alleen in de toekomst. Laatst zei ik dat ineens, toen ik in een gesprek naar een nog ongedefinieerd moment op de middellange termijn wilde verwijzen. Ik dacht dat dantertijd vast mijn eigen verzonnen woord zou zijn. Maar als je op internet zoekt, komt het nog twee keer voor. Het is dus zowel mijn eigen verzinsel als dat van minstens twee anderen. Ik ga het in ieder geval vaker gebruiken. Als jullie dat ook doen, burgert het in en komt het misschien dantertijd wel in de VanDale te staan.